...................1.
2.
3.
...................................4.
5.
Wybrałam się dzisiaj na spacer i mój wysiłek został nagrodzony
. Szłam sobie ścieżką, wzdłuż obwodnicy i straciłam już nadzieję na sfotografowanie czegoś ciekawego. Zrobiłam fotkę obwodnicy i wracałam do domu, gdy nagle, za krzakami pojawiły się znajome kształty Podeszłam do boćka jak najciszej, chociaż on oczywiście mnie widział, stał jednak jak zaklęty, a ja cykałam, i cykałam i podchodziłam...i myślałam o granicach możliwości zoomu, w końcu bocian poruszył skrzydłami, więc żeby mu nie przeszkadzać zatrzymałam się, sroka która była przy nim odleciała, ja powoli wycofałam się na drogę, a bocian buszował dalej w świeżo zaoranej ziemi. Na koniec jeszcze zrobiłam zdjęcie łąki, po której często spaceruje bociek.
Też kiedyś widziałam, na łące, miał w dziobie coś długiego, może padalca lub zaskrońca? Uczucie jednak bezpośredniości z nim to zupełnie inne doznania, aż serce szybciej bije, prawda? 
brawo i tak blisko dał się podejść.